Tula Malayang Taludturan KAIBIGAN, PAALAM Ni: John Mark C. Sinoy

1.      Malayang Taludturan

KAIBIGAN, PAALAM

Ni: John Mark C. Sinoy

I.

Unang taon ko palang sa kolehiyo,

Ako’y malungkot, walang kakilala at wala pang kaibigan,

Hanggang sa mga kaibiga’y dumating,

At isa ka roon, isang tunay na kaibigan.

II.

Ika’y kasama ko, sa lungkot at ligaya,

Ika’y kasama ko, sa asaran at tawanan,

Ika’y kasama ko, sa pikunan, pati na sa kainan,

Ika’y kasama ko, sa paaralan, kahit saan.

III.

Kaibigan, ikaw ay maaasahan,

Kaibigan, ikaw ay mapagbigay,

Kaibigan, ikaw ay mapagkatiwalaan,

Tunay kang kaibigan, kaibigang mapagmahal.

IV.

Pero kaibigan sa klase ika’y lumiban,

Sa mga kaklase ako’y nagtanong,

“Nasaan si Michele? Bakit siya limiban?

Anong nagyari sa kanya”

V.

Kinabukasan, aking napag-alaman,

Sabi ng iyong kapatid, “Na-ospital siya, kahapon lang”

Nagsasabi, na may namumuong luha sa kanyang mukha,

At ako’y kinabahan at lubusang nag-alala.

VI.

Lubha raw ang sakit mo,

Hindi ko alam kung ano at paano ka nagkaroon ng sakit,

Nagwika ang kapatid mo,

“Ang sakit niya, kapag lubha na, doon pa malalaman.

VII.

Ilang lingo na rin, ako’y nalugkot,

Ilang lingo na rin, wala akong balita sa iyo,

Ilang lingo na rin, ika’y hinahanap,

Ilang lingo pa, nalaman kong iuwi ka na sa inyo.

VIII.

Ako’y naging masaya, nang nalaman kong okay ka na,

Ngunit ako’y nalungkot, nang nalaman kong hindi ka na makababalik sa eskwela,

Kay hirap isipan na hindi na tayo magsasama sa paaralan,

Sa aming kwentuhan, lagi kang naalala.

IX.

Nang isang araw, kaming mga kaibigan mo,

Nagplano, nag-ambag, dumalaw sa iyo,

Dahil na miss ka namin, ika’y muling nakita,

Sa iyong kalagayan, ika’y nakitang malubha.

X.

Panginoon, kunin niyo po sana ang sakit niya,

Panginoon, sana’y pagalingin mo na siya,

Panginoon, bigyan sana siya ng mas mahaba pang buhay,

Panginoon, maawa ka sa kanya.

XI.

Pero, pero, pero, kaibigan ika’y nasaan?

Kaibigan, bakit mo kami tuluyan nang iniwan?

Kaibigan, hindi ka nag-paalam,

Ikaw na ay lumisan, kaibigan paalam.
XII.

Parang kailan lang, tayo’y masasaya,

Nagtatawanan, malungkot o may problema,

Pero kaibigan ang yaong kasiyahan ay kalungkutan,

Mananatili palagi sa aking isipan.